vrijdag 30 juli 2010

Paardencoachingservaringen van Manuela Roucourt, 29 jaar.

Er komt een moment in ieders leven dat het tijd wordt het spiegeltje voor te houden. Voor mij is die tijd nu. Ik ben het beu dingen alleen maar mee te dragen en wil actief aan mezelf werken.

Via een collega van me bij Whirlpool, hoorde ik over coaching met paarden en kwam ik in contact met Charlotte. Met als gevolg dat ik op een zonnige donderdagavond in een wei stond, met haar en de vier paarden.

Charlotte was heel rustig en liet me me volledig op mijn gemak voelen. Ze legde alles eerst uit en vertelde me, dat ik het op elk gewenst moment kon aangeven als het te intens werd.

In het begin liep het niet heel vlotjes. Aan het gedrag van de paarden was te merken, dat ik me emotioneel vrij op de vlakte hield. Maar na een paar gerichte vragen van Charlotte besloot ik me helemaal te geven.

Het is moeilijk iemand uit te leggen hoe het allemaal voelt. Hoe je er helemaal "in" zit. Hoe de paarden personen en situaties in je leven als het ware uitbeelden. Want dat is precies wat ze doen. Ze vormen een spiegel van wat er zich binnenin je afspeelt.

In mijn geval betekende dat mijn vroegere gezinssituatie me opnieuw werd voorgelegd. En de gevolgen die dat voor mij heeft gehad. Ik kan alleen maar zeggen, dat het een van de meest intense momenten uit mijn leven is geweest. Letterlijk een keerpunt in mijn gevoelsbeleving.

Het gaat nu ook beter met me. Ik ervaar nu rust. Dingen hebben een plaats gekregen. En als ik met dit te vertellen iemand anders ertoe kan bewegen ook eens een coaching te proberen, ben ik er alleen maar blij om. Het kan je echt helpen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten