dinsdag 27 juli 2010

Paardencoachingservaringen van Laura van Ree, 19 jaar.

Ik ben op dit moment studente en in opleiding voor kinderleidster. Voordat ik aan deze opleiding begon ben ik ook nog in opleiding geweest voor verpleegkundige. Vanwege mijn leeftijd ben ik hiermee vervroegd moeten stoppen.

Ik ging naar de paardencoaching met het idee: " Ik zie wel waar het me brengt". Ik ben van nature een persoon die de dingen gewoon op me af laat komen zoals ze gebeuren en hetgeen wat er dan gebeurd met kracht verwerkt.

Inmiddels heb ik mogen ervaren wat paardencoaching met me doet. Ik ben samen met Charlotte naar de paarden gegaan. Ik ben van jongs af aan al dol op paarden, dus de spanning zat hoog. Eenmaal aangekomen bij de paarden, deed zich al een aparte situatie voor. Een van de paarden (Liberty) begon erg hard te hinniken. Hier werd door een ander paard (Kilah in het weiland van de buren!) direct op gereageerd. Toen we vervolgens in de wei stonden, werd ik meteen al door twee paarden (Vlerk en Pino) ingesloten. Charlotte gaf aan dat het bescherming kan betekenen en/of het samen dragen van het verdriet. Ik heb de afgelopen jaren het nodige voor mijn kiezen gehad, dus het verdriet kwam me zeer herkenbaar voor.

Ook werd er door de paarden duidelijk ingezoomd op mijn liefdesleven, wat sinds een maand veranderd is. Het mooiste deel van de sessie was dat een van de paarden (Nisco) niet meer van mijn zijde afweek. Nisco stelde zich heel klein, zacht en liefdevol bij me op. Dit was voor Charlotte voldoende informatie om mij te vertellen dat ik mocht ervaren wat mijn gevoel diep van binnen is.

Zelfs de nuchtere mens onder ons, zal hiervan versteld staan! Je moet het echt zelf ervaren en je merkt dat je een stuk lekkerder in je vel zit na een sessie en het is zeker nog een keer voor herhaling vatbaar!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten