Paardencoachingservaringen van Simone Cobben, ACHMEA.

Ik zou willen beginnen met de opmerking dat ik het een hele bijzondere ervaring vond.

Voor mij was het een geweldige manier om mijn team te leren kennen.

De organisatie opstelling gaf goed weer wat de coachingsvraag was. Team administratie wilde meer zichtbaar worden. Het paard ging direct pontificaal voor team administratie staan. Ook sens gaf een onprettig gevoel. Door zelf actie te ondernemen en op een andere manier in de bak (voor mij vertaald afdeling) te staan wisten we een omslagpunt te bereiken waarin we zichtbaar op de afdeling waren en ons daar toch erg prettig bij voelde. Een besef ook in het team dat wij het verschil zelf konden en moesten maken. We hebben als team dan ook in de afgelopen maanden daar behoorlijke stappen in weten te bereiken.

De kennismakingsronde met de samenwerking was voor mij als nieuwe leidinggevende op dit team heel erg interessant. In de opstelling stond ik als natuurlijke leider aan de kop van het paard. Toen we het paard in beweging moesten krijgen moest ik daar weg. Een te sterke leider zal dit team dus niet in beweging krijgen. Wat duidelijk werd was dat je niet moet trekken aan het team, maar dat er juist veel energie los komt als je ze zelf in beweging laat komen en ze het vertrouwen geeft dat ze alles kunnen bereiken als ze dit willen. Ze moeten weten dat je er voor ze bent en achter ze staat. Niet als trekkende kracht maar als stabiele factor in de groep of in het midden van de groep. En af en toe was er behoefte aan een lichte druk. Duidelijke richtlijnen.

Zoals ik al zei een bijzondere ervaring en voor mij een zeer leerzame dag waarin ik veel heb geleerd over team administratie.

De energie in het team is inspirerend. Ze hebben de afgelopen periode een enorme groei doorgemaakt. Ik ben dan uiteraard ook heel erg trots op mijn team. De paardencoaching was zeker het begin van deze positieve ontwikkeling.

Simone Cobben
Teammanager AOV Acceptatie & Verkoopservice
Divisie Sociale Zekerheid

Paardencoachingservaringen van Antoine Verhoeven.

Alles wat ik nodig had is in een stroomversnelling langs gekomen. Alles wees in eenzelfde richting: accepteren en loslaten of een plaatsje geven.

De paardencoaching heeft veel teweeg gebracht bij mij. Grote stukken die voor mij nog onduidelijk waren zijn wel naar boven gekomen en belicht door jou. Ik heb het gevoel dat met name de genoemde stukken toch wel voor duidelijkheid hebben gezorgd. Het was op dat moment niet prettig om al deze heftige emoties, waarmee het gepaard ging, opnieuw te moeten beleven en de pijn ervan opnieuw te moeten ondergaan. Uiteindelijk heeft het mij wel verlicht en heb ik oude stukken, waar ik mij tegen verzette, geaccepteerd. Door deze acceptatie kon ik ze anders gaan zien. Daardoor begreep ik dat het stukken van een ander waren, maar ook hun waarheid, en dat zij die mogen hebben op hun manier.

Charlotte bedankt voor deze ervaring. Je bent een warme vrouw met een groot hart. Jouw liefde voor paarden en mensen deel ik met je, maar alleen jij weet daarin de verbondenheid te zien. Graag kom ik terug met mijn clienten om deze unieke sessie ook hen te laten beleven.

Antoine Verhoeven
Energetisch Ontspanningstherapeut
Bleukweg 22, 5032 PN Tilburg
Telefoon: 06-10713025
Email: info@kausaypacha.nl
http://www.kausaypacha.nl

Paardencoachingservaringen van Natasja Tijsma

Wat CV-coaching mij heeft gebracht is voornamelijk een sterke innerlijke rust en inzicht . Een openbaring was echt voor mij dat ik er ben om voor mijn moeder te zorgen, omdat het nu eenmaal zo is. Ik merk dat ik veel zachter naar haar ben met deze wetenschap. En de mop is dat ik bij jou kwam en niet echt een vraag had, maar dat jou coaching mij precies heeft gegeven wat ik nodig had. Mooi. Ook mijn innerlijke verdeeldheid om met mijn talent naar buiten te treden of niet heeft me prima geantwoord waar ik ook veel vrede mee heb.

Met warme groet,
Natasja

Helpende Handen.
Reiki-en Sensipraktijk
www.reikiloonopzand.nl
natasjatijsma@home.nl

Paardencoachingservaringen van Coby Meijs

Hoewel nog vroeg in het jaar was de temperatuur redelijk en het was droog. Een mooie dag om mijn coaching bij Charlotte te “ondergaan”.

Na de kennismaking, waarbij ik verwacht had dat Charlotte iets meer zou willen weten over mijn leven en werken, zijn we naar de paarden gegaan. Voor de duidelijkheid: zonder dat Charlotte ook maar iets persoonlijks van mij wist. Het interpreteren van wat ze de paarden zag doen was dus niet mogelijk.

Mijn zus was meegegaan om er later samen nog eens over te kunnen praten.

Met z’n drieën stapten we de wei in terwijl de paarden toch meteen naar mij kwamen. Drie paarden zochten hun plekje in de hoek en gingen daar rustig staan eten. Pino bleef in het midden staan. Charlotte stelde aan mij voor een plekje te zoeken waar ik me het fijnst voelde. Ik ging tussen de drie paarden in staan, op zich al bijzonder, omdat ik nog nooit op korte afstand van een paard heb gestaan.

Ik stond daar best, maar kreeg totaal geen reactie van de drie paarden. Ze bleven op hun gemak aan het eten. Intuïtief werd ik naar Pino “getrokken” , ik wilde die bij de andere drie brengen, zodat we allemaal samen waren, bij elkaar. Hoe ik ook mijn best deed, Pino verzette geen stap, zelfs niet als ik hem aan zijn halster erheen wilde leiden. Pino stond met zijn ogen dicht en ingezakte rug. Charlotte vroeg of ik moe was. Nee, ik niet, maar mijn man is moe vreselijk moe en kan daardoor vaak niet ten volle deelnemen aan ons gezinsleven (gesymboliseerd door de andere paarden). Een paar keer ging een van de 3 paarden naar mijn zus en probeerde haar een zetje te geven, door Charlotte uitgelegd, alsof het paard aan wilde geven, jij hoort bij ons.

Het was een ervaring die, zeker achteraf, veel indruk heeft gemaakt. ´n indruk waarvan ik het moeilijk vind deze te omschrijven. Ik heb begrepen dat ik niet moet proberen iedereen overal bij te (be)trekken maar ze zelf de gelegenheid moet geven naar mij te komen als ze die behoeften voelen en dat ze dat ook zullen doen. Dit bleek ook heel duidelijk aan het einde van de coaching toen Charlotte de paarden weer in hun eigen rol bracht. Meteen, kwamen ze alle vier in beweging en liepen rondom mij heen mee toen wij de wei uitgingen.

Bijzonder? Ja, het was heel bijzonder.

Ik heb getracht de coaching in woorden te vangen.Dat viel nog niet mee, toch hoop ik het op deze manier eerlijk en duidelijk te hebben opgeschreven.

Ik wens je nog veel mooie en leerzame ontmoetingen toe.
Vriendelijke groet,
Coby

Paardencoachingservaringen van Kathleen Paeshuyse met haar paard Flash.

Ik heb deze coaching gedaan, omdat de relatie met mijn jongste paard niet helemaal goed zat.
Niets ging goed, niet het rijden, niet het uit de wei halen, zelfs het poetsen niet.

Ik had al steeds het gevoel dat dit aan mezelf lag, maar echt een verklaring kon ik niet vinden. We hebben de coaching dan ook juist met dit paard Flash gedaan. Door een aantal vragen van Charlotte en een stukje uitleg werd me duidelijk dat mijn paard niets anders deed dan spiegelen.

Nu ik mijn eigen probleem zie, het benoemd heb en er iets aan doe, is onze relatie heel anders. Hij is nu gewoon een zalig paard!

De coaching heeft me op een bepaalde manier rust gegeven. Het was heel erg confronterend en moeilijk om dingen te zien en te begrijpen, maar je heb me echt geholpen.

Bedankt!

Groetjes Kathleen
www.kpkoeknuffelen.blogspot.com