Paardencoachingservaringen van Tineke van Spaandonk, ACHMEA-DiVA

Ik ben Tineke van Spaandonk, werkzaam als HR adviseur bij Achmea. Ik heb Charlotte leren kennen via een DiVa Workshop, Laat je stem horen. Tijdens die workshop heeft Charlotte me verteld over paardencoaching en ze heeft me daarmee erg nieuwschierig gemaakt. Charlotte bood me aan om een sessie met de paarden mee maken, daar kon ik geen nee op zeggen. Dus zo kwam het dat ik op een vroege zondagochtend in de wei stond met Charlotte en 4 paarden.

Allereerst wil ik Charlote nogmaals heel erg bedanken dat je mij de mogelijkheid hebt gegeven om kennis te maken met deze manier van coaching.

Ten tweede; WOW, wat een impact heeft dit op mij gemaakt. Het houdt met nog steeds enorm bezig.

Eigenlijk was het de bedoeling dat we naar jou toe kwamen omdat ik het idee had dat mijn vriend wel baat kon hebben bij paarden coaching. Maar ik was zelf ook wel erg nieuwsgierig naar wat dit voor mij kon betekenen. In principe had ik dus van te voren ook niet echt een thema bedacht waarmee ik aan de slag wilde gaan. Naar aanleiding van de intake werd het thema min of meer mijn perfectionisme en wat voor effect dat voor mij heeft en voor de anderen om mij heen.

Eenmaal in het veld met de paarden gebeurde er een heleboel. Wat de paarden mij lieten zien, was een soort van enorme spiegel die uitvergroot het effect van mijn gedrag aan mij toonde.

De paarden lieten mij zien dat door mijn perfectionisme ik mezelf erg buiten de groep plaats, doordat ik altijd degene ben die als eerste iets op pakt, het ook het beste wil doen, het snelste etc. Impliciet en soms expliciet verwacht ik dat ook van anderen. Maar die anderen kunnen helemaal niet aan mijn normen voldoen lijkt wel. De paarden toonde mij dat altijd voor de troepen vooruit lopen een eenzaam gevoel geeft en dat ik eigenlijk veel liever met de rest het werk wil doen, omdat ik dan zelf ook minder hard hoef te werken en mezelf ook minder op de proef stel.

Verder vond ik het ook heel bijzonder dat de paarden me lieten zien dat ik de gaten op vul die er in bepaalde situaties ontstaan. Dat dit al is begonnen tijdens mijn jeugd, waarbij ik heel erg mijn best deed om er voor te zorgen dat mijn ouders zich om mij geen zorgen hoefden te maken, omdat mijn broer met zijn epilepsie al genoeg aandacht nodig had.

Ik vond het heel bijzonder dat in zo’n korte tijd, de paarden mij zo dicht bij mijn gevoel lieten komen en dat ik me bijna automatisch over gaf aan mijn emoties. Ik had bijna geen moeite om me kwetsbaar op te stellen. Dat is voor mij heel bijzonder, want ik geef mezelf niet snel bloot aan anderen. Ook bij eerdere coach achtige gesprekken, duurt het vaak wel lang voordat iemand tot mijn kern kan komen. Dit komt denk ik ook omdat mensen met woorden praten en ik daar een intepretatie aan kan geven, dieren kunnen niet praten, die laten het gewoon zien. Alsof je continue een spiegel voor gehouden krijgt.

Deze ervaring zal ik niet snel vergeten.De mensen die ik vertouw heb ik er ook over verteld. Zij vinden het wel erg knap van mij dat ik me zo heb kunnen laten gaan. Ik denk dat dieren gewoon dichter bij mogen komen dan mensen. Ik raad het mensen zeker aan, maar het is ook goed om te weten dat het heel confronterend kan zijn en dat is niet altijd fijn.

Als laatste vind ik het ook heel bijzonder hoe jij dit doet. Het lijkt jou heel goed af te gaan. Jij hebt een hele prettige manier van omgang. Ik voel me bij jou ook meteen heel erg op mijn gemak. Je bent een heel open en transparant persoon. Echt heel bijzonder. Complimenten. Mocht je hier verder mee gaan, weet ik zeker dat je heel succesvol zal zijn. Ik hou me zeker aanbevolen om nog eens een keer een vervolg te geven aan mijn 1e coaching.

Paardencoachingservaringen van Tessy van Gestel. ACHMEA-DiVA

Via mijn werk ( Hoofd AVP van de Teams AVP, I&O en SSO bij Achmea en een DIVA-workshop van Achmea) ontmoette ik Charlotte enkele maanden geleden. Ze maakt mij nieuwsgierig met haar enthousiaste verhalen over paardencoaching. Systeemwerken met mensen (familieopstelling) kende ik al, maar nog niet met behulp van paarden. Ze nodigde mij uit om eens een keer te ervaren wat het was en nieuwsgierig als ik ben, ging ik graag in op deze uitnodiging.

Hoewel ik eigenlijk niet echt iets met paarden heb voelde ik me in de wei wel meteen veilig, ondanks het feit dat de 4 paarden toch echt behoorlijk groot zijn als je er oog in oog mee staat! Het systeem trad in werking bij het stellen van mijn coachvraag. Mijn vraag ging over mijn stijl van leidinggeven.

Ik kreeg de opdracht om met een paard van mijn keuze een opdracht uit te voeren en te zien / ervaren hoe dat proces zou verlopen. Ik vond het heel bijzonder om visueel en op gevoelsniveau belangrijke eye openers te krijgen vanuit de paarden. Het gaf me inzicht waardoor het me uiteindelijk lukte om op eenvoudige wijze, zonder dat het mij veel energie kostte, diverse opdrachten uit te voeren.

Je voelt echt wanneer het klopt. En het geeft je veel inzicht in je eigen ik (zelfreflectie).

Ik heb Charlotte tijdens dit proces als een prima coach ervaren. Ze luistert goed, creëert een veilige omgeving en is in staat om op de juiste momenten feedback te geven en het gedrag van de paarden te vertalen. Ik heb hier echt veel aan gehad. Ik kon wat ik geleerd heb in mijn werk meteen met succes toepassen.

Paardencoachingservaringen van John John Arnold, 38 jaar.

De dag dat we de afspraak hadden gepland was onverwacht sneller gekomen dan ik had verwacht. Ik was dan ook totaal niet bezig geweest met wat ik zou kunnen verwachten. Omdat ik geneigd ben om van uit feiten en ratio te redeneren was het een hele stap om met behulp van paarden tot een coachingsgesprek te komen dacht ik.

Toen ik de wei in liep gaf Charlotte me de tip neem een doel in je gedachte en maak contact. Ik wilde me zelf geen abstract doel stellen. Omdat ik nooit erg dicht bij paarden ben geweest had ik mezelf als doel gesteld dat ik een paard zijn hoofd op mijn schouder zou laten leggen. Dit is voor mij een teken van vertrouwen. De eerste twee paarden keken met een oog naar me en dat was dan het contact. Ik was me nergens van bewust. We liepen naar de ander twee paarden. Ze stonden in een hoekje van de wei. Hier was het contact voor mij duidelijker wat gelijk een mooie opening voor ons gesprek was.

Tijdens het gesprek liepen de paarden rustig om me heen en voelde het snel vertrouwd. Alle zaken die werden besproken lokte gedrag uit bij de paarden waardoor het gesprek steeds dieper in ging op hoe ik in het leven sta en hoe ik om ga met de mensen en situaties in mijn leven. Hierdoor merkte ik dat ik weer even wat bewuster werd van de ingesleten patronen en de zaken die ik belangrijk vind. De paarden kwamen regelmatig dicht tegen me aan staan. Wederom een gevoel van vertrouwen. Gedurende dit gesprek kwam het paard wat het meest terughoudend was naar me toe en legde zijn hoofd op mijn schouder. En later kwam nummer twee en deed hetzelfde.

Het typische is dat, als ik terug denk, beelden van de paarden voor me zie maar toch echt met Charlotte een gesprek had. De week erna zijn nog vaak situaties uit de wei in mijn hoofd voorbij gekomen. En sommige dingen die ik niet direct kon plaatsen kon ik later in de week wel een plek geven. Ik denk dat ik nog vaak aan deze ervaring terug zal denken.

Klinkt het allemaal zweverig? Ja, dat zal wel. Maar het was voor mij een waardevolle ervaring die me even de rust gaf om eens na te denken over dingen die normaal niet de tijd en aandacht krijgen in het dagelijkse leven met alle hectiek en druk. En de paarden die zorgen er wel voor dat je dat allemaal even los kan laten.

Ik had me als doel gesteld dat ik een paard zijn hoofd op mijn schouder wilde laten leggen. Nou dat doel was bereikt. De les die ik hier uit kan trekken, die houdt me nog steeds bezig, maar zal ik zelf moeten beantwoorden.

Charlotte, bedankt voor je tijd en moeite die jullie voor mij hebben genomen.

John John Arnold

Paardencoachingservaringen van Mascha Broos, 17 jaar.

Ik volg een kappersopleiding op het ROC Tilburg.

Ik ben bij Charlotte van Iersel geweest voor mijn eerste paardencoachingservaringen. Het was voor mij weer een hele ervaring om zo iets te doen! Ik heb er zeker wel wat van geleerd.

Ik was dus bij Charlotte en vertelde een beetje wat mij dwars zat. Zo vertelde ik dat ik mijn vader heel erg miste, en op het moment dat ik dat zei, kwam er direct een paard naar mij toe (Vlerk). Dat was heel bijzonder! Maar vervolgens kwam er nog een paard op me af (Nisco). Dat paard (Nisco) kwam de hele tijd tegen mij aan beuken en hierdoor liep het eerste paard (Vlerk) weg naar een hoekje in de wei.

Even later liep ik zelf naar Vlerk toe en ging hem een beetje knuffelen. Dit paard nam mij in bescherming en het gaf me een heel fijn en vertrouwd gevoel. Dat gevoel had ik in zoveel jaren gemist en opeens was het er weer. Dat gevoel dat ik miste was weer terug. Het paard voelde aan wat ik voelde en trooste mij door bij mij in de buurt te zijn en de hele tijd bij mij te blijven.

Daarna vroeg ik aan het paard heel zachtjes of ie met mij wou mee lopen, en ik draai me om en het paard liep vanzelf los met mij mee. Ik had zo iets nog nooit mee gemaakt sinds vandaag dan. Ik weet ook nu wat de oorzaak is van het missen van mij vader en dat dankzij '' De kracht tussen mens en paard! ''